Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16420 Esas 2018/27324 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/16420
Karar No: 2018/27324
Karar Tarihi: 17.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16420 Esas 2018/27324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı daha önce açtığı dava kapsamında ücretinin ve muvazaa olgusunun kesinleştiği ancak bu dava kapsamında davalı şirketin özelleştirme tarihinden sonraki dönem ile ilgili talepte bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, özelleştirme tarihinden sonraki dönemdeki uyuşmazlık konusu olmadığından, verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak etkisi bulunmamaktadır. Temyiz konusu olan toplam miktar, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL sınırlarında kalmaktadır. Karara göre, temyiz istemi 6100 sayılı Kanun'un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca reddedilmiş, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde iadesi karara bağlanmıştır. Kısaca, mahkeme kararında temyiz kesinlik sınırını aşmayan bir alacak davasına ilişkin nihai kararın temyizi reddedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi, miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir. Kanunun 366. maddesi ise temyiz isteminin kabul edilmesi durumunda temyiz incelemesinin yapılacağı hususlarını düzenlemektedir. Son olarak, Kanunun 352. maddesi temyiz harcı ve harç istisnaları hakkında hükümler içermektedir.

22. Hukuk Dairesi 2018/16420 E. , 2018/27324 K.

"İçtihat Metni"

DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davacının ücretinin ve muvazaa olgusunun daha önce açılan davada kesinleştiği ve somut davada davalı ... A.Ş.’nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, bu durumda özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığından verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyannca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.