Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5567 Esas 2019/12017 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5567
Karar No: 2019/12017
Karar Tarihi: 19.12.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5567 Esas 2019/12017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2.69 promil alkollü halde araç kullanmak suçundan Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığı suçlu bulmuştur ve TCK'nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6 maddeleri gereğince cezalandırmıştır. Ancak, sanığın temyiz itirazlarından biri olan cezanın infazında hangi ilamın tekerrüre esas alındığının hükümde belirtilmemesi sebebiyle karar bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, mahkeme TCK'nın 179/3-2 maddesi gereği verilen Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kesinleşen 1 ay 20 gün hapis cezası ilamının tekerrüre esas olacağına karar vermiş ve hükmü düzelterek onamıştır.
Detaylı Kanun Maddeleri Açıklamaları:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: Alkollü araç kullanmak suçundan cezalandırma.
- TCK'nın 62/1 maddesi: Suçu işleyen kişinin cezalandırılmasında, o kişiye atfedilebilecek tüm şiddet eylemleri göz önünde bulundurulur.
- TCK'nın 53/1-3 maddesi: Hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin uygulanmasına ilişkin koşullar.
- TCK'nın 58/6 maddesi: Mükerrirler için özel infaz rejimi.

12. Ceza Dairesi 2019/5567 E. , 2019/12017 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik suçunu tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
2.69 promil alkollü halde araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında mahkemece tayin edilen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği halde, sanığa ait adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının hükümde gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 8. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesine ait 24.11.2014 tarih, 2014/300 Esas, 2014/447 Karar sayılı, TCK’nın 179/3-2. maddesi gereği verilen ve 02.12.2014 tarihinde kesinleşen 1 ay 20 gün hapis cezası mahkumiyetine ilişkin ilam tekerrüre esas olup, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.