Mahkeme : BURSA 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükmolunan hapis cezasının süresine göre, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve CMK"nın 299. maddeleri uyarınca sanık ...’un duruşmalı inceleme isteminin reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
1) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve 13/11/2014 tarihinde sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 26/11/2014 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-) Sanık ...’in bulunduğu araçta ele geçirilen 14.500 TL"nin suçtan elde edildiği anlaşılan 10.000 TL’sinin müsaderesi ile kalan kısmın suçtan elde edildiğine dair yeterli delil bulunmadığından sahibine iadesi yerine tümünün müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanıklar hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
2-) ""Cumhuriyet Başsavcılığı Emanetinin 2014/3008 sırasında kayıtlı suçtan elde edildiği anlaşılan 14,500.TL"nin 5237 sayılı TCK"nın 55 maddesi uyarınca müsaderesine"" ibaresinin çıkarılması ve yerine ""Cumhuriyet Başsavcılığı Emanetinin 2014/3008 sırasında kayıtlı suçtan elde edildiği anlaşılan 10.000 TL"nin müsaderesi ile suçtan elde edildiğine ilişkin yeterli delil bulunmadığından 4500 TL"nin sahibine iadesine” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde ;
1- Sanıkların üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan suç tarihi itibarıyla TCK’nın 188/3. maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırına göre zorunlu müdafii tayini gerekmemekte ise de, hükmün verildiği tarihten önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK’nın 188/3 maddesinde düzenlenen suç için öngörülen hapis cezasının alt sınırının “on yıl” olarak değiştirildiği, bu itibarla sanıklara CMK’nın 150 maddesi uyarınca zorunlu müdafii tayini gerektiği gözetilmeden sanıklara müdafii görevlendirilmeden yargılamaya devamla hüküm kurularak savunma haklarının kısıtlanması,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 09/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.