Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2020/150 Esas 2020/219 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/150
Karar No: 2020/219
Karar Tarihi: 23.01.2020

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2020/150 Esas 2020/219 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar ile davacı arasındaki davada, davacı tarafından 15.000,00 TL tahsili talep edilmiş ancak mahkeme 2.152,06 TL hüküm vermiştir. Davalılar tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Yasa’nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK’nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL’ye çıkarıldığı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Yasa’nın 2 A maddesi'nin c fıkrası
- HUMK’nın 427. maddesi

15. Hukuk Dairesi 2020/150 E. , 2020/219 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalılar ... vs. arasındaki davadan dolayı 3. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 13.11.2018 gün ve 2015/101 E.-2018/682 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... 3. Asliye Hukuk Hakimliğinin kararı 13.11.2018 tarihlidir. Davada 15.000,00 TL"nin tahsili talep edilmiş, 2.152,06 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, istinaf başvurusu nedeniyle alınan peşin harçların istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 23.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.