Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hidrolik jelli sonda bedelinden oluşan Kurum harcamasının 5510 sayılı Yasanın 21 ve 76. madde hükümleri uyarınca davacıdan tahsilini isteyen Kurum işleminin iptali ile davacının borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Sigortalı ..."in, 30.12.1991 tarihinde meydana gelen yaralanmalı adli vaka nedeniyle nörojenik mesaneye bağlı olarak sonda kullanmaya başlamış olup, en son sigortalıya Kurumca kullanımı uygun görülen "hidrolik jelli sonda"nın 07.02.2012 fatura tarihli ve 4.725,11 TL bedelli olarak takıldığı, eldeki dava ile de davalı Kurum tarafından söz konusu tutarın sigortalıyı yaralayan davacıdan tahsilinin talep edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece kurum sigortalısına yapılan tedavi masraflarının davacının eylemine bağlı olarak yapıldığı, olay tarihinde yürürlükte olan 1479 sayılı Yasanın 63. maddesi gereğince suç teşkil ettiği sabit olan eylemi nedeniyle ilgili tedavi masraflarının yapılmasına neden olan davacının tedavi masraflarını karşılaması gerektiği, talebe konu tedavi masrafının 2012 tarihinde yapılmış olup ödeme tarihinden itibaren başlayacak 10 yıllık zamanaşımı süresinin de dolmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
5510 sayılı Yasanın 63. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Kurum, finansmanı sağlanacak sağlık hizmetlerinin teşhis ve tedavi yöntemleri ile, (f) bendinde belirtilen sağlık hizmetlerinin türlerini, miktarlarını ve kullanım sürelerini, ödeme usûl ve esaslarını Sağlık Bakanlığının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir. Kurum, bu amaçla komisyonlar kurabilir, ulusal ve uluslararası tüzel kişilerle işbirliği yapabilir. Komisyonların çalışma usûl ve esasları Maliye Bakanlığı ile Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak Kurumca belirlenir.” düzenlemesi ile Genel Sağlık Sigortası İşlemleri Yönetmeliği"nin 22. maddesindeki, “Kurum, finansmanı sağlanan ortez, protez, tıbbî araç ve gereç, kişi kullanımına mahsus tıbbî cihaz, tıbbî sarf, iyileştirici nitelikteki tıbbî sarf malzemelerini ve bu malzemelerin temini, garanti süresi sonrası bakımı, onarılması ve yenilenmesi hizmetleri ile, ödeme usul ve esasları Sağlık Bakanlığının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; Mahkemece 30.12.1991 tarihinde meydana gelen yaralanmalı adli vaka nedeniyle sigortalıya yapılan masraf ve ödemelerin rücuan tahsili istemine dair rücu davası araştırılmamıştır. Mahkemece, öncelikle, bu çerçevede Kurumca davacı aleyhine açılmış bir rücu davası olup olmadığı araştırılmalı, şayet varsa eldeki davada davacının hukuki yararı olmadığı kabul edilmek suretiyle davanın reddine karar verilmelidir.
Aksi takdirde, yukarıdaki bigiler çerçevesinde, 30.12.1991 tarihinde meydana gelen adli vaka nedeniyle nörojenik mesaneye bağlı olarak sonda kullanmaya başlayan sigortalıya, teknolojik gelişmeler nedeniyle uzun süre sonra, 07.02.2012 tarihinde yapılan ve davaya konu edilen tedavi giderinden dolayı, primleri tahsil eden Kurumun sorumlu olması gerektiği gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle verilen karar usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu bozma ilamı gereği de yerine getirilemksizin, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönlerini amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 09.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.