Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/11724 Esas 2015/7900 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, prim, fazla mesai, hafta tatil ile resmi tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, istifa eden davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve prim alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, fazla mesai ücretinin hesaplanması açısından, dosyada mevcut giriş –çıkış kayıtlarının detaylı olduğu, bilirkişi raporunda ise bu kayıtların nasıl değerlendirildiğinin detaylı ve denetime elverişli şekilde yer almadığı görülmüştür.
Giriş-çıkış kayıtlarının detaylı açıklamalar ile denetime elverişli şekilde değerlendirildiği bir bilirkişi raporu alınmaksızın sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-Davacı dava dilekçesinde işyerindeki haftalık çalışma süresinin 40 saat olup, 45 saate kadar olan çalışmanın fazla sürelerle çalışma olduğunu iddia etmemiştir. Buna ilişkin bir yazılı sözleşme ya da yönetmelik de dosyada yoktur. Bu nedenle sadece haftalık 45 saati aşan fazla mesai hesaplanmalıdır. Davacının iddia dahi etmediği fazla sürelerle çalışmalarının hesaplanması hatalıdır.
F)SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.