MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/09/2015 tarih ve 2015/532-2015/664 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı tarafından alınan 05.01.2007 tarih 2007/04-28 sayılı kararı ile toplu ulaşım sisteminin kabul edildiğini, bu toplu ulaşım sistemine dahil olacak minibüs esnafından davalı kararı uyarınca para alındığını, müvekkilinin 50.000,00 TL"yi davalının banka hesabına yatırdığını, ... İdare Mahkemesi"nin davalı tarafından alınan kararı iptal ettiğini, iptal ile davalı tarafın edimini ifa edemeyeceğini, bu nedenle müvekkili tarafından davalıya ödenen 50.000,00 TL sisteme giriş bedelinin müvekkiline iade edilmesi gerektiğini belirterek sistemde kaldığı süre dikkate alınarak 46.206,07 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; alacağın zamanaşımına uğradığını, davacı tarafından ödenen bedelin şartlı bağış olduğunu, şartın gerçekleşmemesinde müvekkilinin bir kusuru olmadığını, bu nedenle bağışlananın iadesi talep edilemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının 05.01.2007 tarihli encümen kararıyla davacı ile davalı arasında bir sözleşme kurulduğu, davalının üzerine düşen edimin ... İdare Mahkemesi"nin kararı ile ifa edilemeyecek duruma geldiği, davalının edimini ifa edemeyeceği hususunun davacıya bildirildiği ve davacının fiilen sistemden faydalanamayacağı tarihte zaman aşımı süresinin başladığı, bu nedenle genel zaman aşımı süresinin dolmadığı, bedel ödenmediğinde davacının sisteme dahil olmaması durumunda yasal olarak taşımacılık ticari faaliyetinden gelir elde edemeyeceği, bu nedenle minibüs esnafının sisteme girmek için bedel ödemesinin şart olduğu, taraflar arasında yazılı bir sözleşme olmadığı, süre sınırlamasının belirlenmediği, 5393 sayılı Belediye Kanunu"nun 15/f. maddesine göre taşıma işleri süresi kırk dokuz yılı geçmemek üzere imtiyaz yoluyla devredilebileceği, bu nedenle sözleşme süresinin 49 yıl olduğu, davacının sistemden faydalandığı süre dikkate alınarak hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği, davacının ulaşım sisteminde 17.01.2007- 06.10.2010 tarihleri arası 1358 gün çalıştıktan sonra sistemden çıkartılarak eski hattına döndüğü, sistemde çalıştığı sürece gelir elde ettiği, elde ettiği 3.793,93 TL gelirin denkleştirici adalet ilkesi gereğince ödediği bedelden düşülmesi gerektiği, davalı tarafın temerrüte düşürüldüğüne dair dosya kapsamında delili olmadığından dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle 46.206,07 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve her ne kadar mahkeme kararında 1358 gün çalışma karşılığı 3.793.93 TL gelir elde ettiği belirtilmişse de bu tutarın gelir değil sistemde kalma ücreti olduğunun anlaşılacak olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.366,34 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.