Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6489 Esas 2019/12007 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6489
Karar No: 2019/12007
Karar Tarihi: 19.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6489 Esas 2019/12007 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2018/6489 E.  ,  2019/12007 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1- Katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    Vekaletnamesinde temyizden vazgeçme yetkisi bulunan katılan vekilinin hükümden sonra temyiz aşamasında, 10/09/2018 havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinden ve şikayetten vazgeçtiklerini belirtmiş olması karşısında, TEMYİZ İNCELEMESİNE YER OLMADIĞINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
    2-Sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
    Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince, 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, vekaletnamesinde şikayetten vazgeçme yetkisi bulunan katılan vekilinin hükümden sonra temyiz aşamasında 10/09/2018 havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinden ve sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, tebliğnamede mağdurun şikayetinden vazgeçildiği belirtilmiş ve tebliğname sanık müdafine usulüne uygun tebliğ edilmiş olmakla, sanık müdafinin şikayetten vazgeçmeden haberdar olduğu ve sanığın buna ilişkin itirazının bulunmadığı, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 19.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.