MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A) Sanık ...’ya yükletilen, katılan ...’a karşı kasten yaralama ve sanık ..."ın, katılan ... ve ..."a karşı yaralamaya teşebbüs eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
1- Sanık ...’ya yükletilen, katılan ...’a karşı kasten yaralama suçuna ilişkin cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık ..."ın, katılanlar ... ve ..."a karşı yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükümde ise,
Sonuç hapis cezası 11 ay 7 gün yerine 11 ay 17 olarak gün fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, uygulamaya göre sonuç hapis cezasının "11 ay 7 güne" indirilmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Diğer hükümlerin temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Katılan ...’ın soruşturma evresinde verdiği beyanında, kendisini darp eden sanıklar ... ve ...’tan şikayetçi olduğunu söylemesi, sanık ...’ın kendisine karşı herhangi bir yaralama eyleminden bahsetmemesi karşısında, CMK"nın 230/1-b maddesi gereği sanığın atılı suçu işlediğine dair delillerin neler olduğu kararda gösterilip, tartışılmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanık ... hakkında yaralama suçundan hükümlülük kararı verilmesi,
b- TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki “fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi ilkesi” çerçevesinde somut olay açıkça irdelenerek, temel cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden, dosya içeriğiyle uyumlu olmayan "suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman, suç konusunun önem ve değeri, sanığın amaç ve saiki, kastının ağırlığı" gibi maddedeki bazı ibarelerin tekrarlanması suretiyle sanıklar hakkında hakaret suçuna ilişkin temel cezaların hakkaniyet ve orantılılık ölçütlerine uyulmayarak alt sınırdan aşırı biçimde uzaklaşılarak tayini,
c) Sanıkların soruşturma evresindeki ifadelerinde olay sırasında karşılıklı küfürleştiklerini söylemeleri karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 129/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Sonuç hapis cezalarının 1 yıl 20 ay 2 gün yerine, 1 yıl 19 ay 20 gün olarak eksik belirlenmesi,
e) TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ile ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.