Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/704 Esas 2017/3446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/03/2015 tarih ve 2014/70-2015/50 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; “...” ibaresinin müvekkili şirket tarafından ticaret unvanında ve 2009/06851, 2009/60462, 2011/90278 nolu markalarında kullanıldığını, davalınında ticaret unvanında bu ibareyi kullanmaya başladığını, bu durumun haksız rekabete yol açtığını ve müvekkili markalarına tecavüz oluşturduğunu, beyanla davalının haksız rekabetinin tespiti ve meni, unvanından "..." ibaresinin terkini ile hükmün gazete ile ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının iştigal sahası ile müvekkili şirketin iştigal sahasının tamamen farklı olduğunu,"..." ..."nın eski bir adı ve anonim olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi ve tüm dosya kapsamına göre; davalının ticaret unvanında yer alan "..." sözcüğünün davacı yana ait markalardan doğan haklarını ihlal eder mahiyette davalı tarafından markasal anlamda kullanımına ilişkin delil olmadığı, haksız rekabete sebebiyet verdiğine ilişkin dosyada somut mahiyette deliller bulunmadığı, davalı iştigal alanı ile davalı iştigal alanı ve markalarının kapsamının farklı olduğu, davalıya ait ticaret unvanında yer alan ek unsurların, tarafların ticaret unvanlarının farklılaşmasını sağlar nitelikte olduğu, davalının ticaret unvanının terkini şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.