Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6697 Esas 2019/11999 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6697
Karar No: 2019/11999
Karar Tarihi: 19.12.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6697 Esas 2019/11999 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki çekici ile seyir halinde iken, yaya geçidinden yola giren yayaya çekicinin yakıt deposu kısmından çarpıp ölümüne sebep olduğu gerekçesiyle taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın tali kusurlu olduğu yönündeki bilirkişi raporlarına uyarak, cezanın az olduğuna dair temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmeden hüküm verilmesi kanuna aykırı bulunarak, hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Ceza Kanunu’nun 85/1, 62/1, 53/1, 51/1-3-6-7-8, 53/6, 63. maddeleri ve Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gerektiği.

12. Ceza Dairesi 2018/6697 E. , 2019/11999 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/1, 51/1-3-6-7-8, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki çekici ile gündüz vakti, meskun mahalde, iki yönlü yan yolda seyir halinde iken, sanığın seyrine göre sağ taraftan yaya geçidinden yola giren yayaya çekicinin sağ tarafındaki yakıt deposu kısmından çarptığı ve 9 metre sonra duruşa geçtiği olayda, yargılama sırasında alınan ve sanığın tali kusurlu olduğu yönündeki bilirkişi raporları dosya içeriği ile uyumlu olmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin cezanın az olduğuna ve ertelenmemesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçtan mahkumiyet kararı verilen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki hak yoksunluğuna ilişkin kısımların hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.