Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1628 Esas 2020/4563 Karar Sayılı İlamı

Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı, davalı kooperatif üyesiyken kooperatif yönetim kurulunun 06/11/2007 tarih ve 171 sayılı kararı ile parasal yükümlülüklerini yerine getirmediği iddiasıyla üyelikten ihracına karar verildiğini, ihraç kararının 27/02/2016 tarihinde kooperatiften aldığını, ihraç kararına dayanak ihtarnamelerin tebliğlerinin de usulsuz olduğundan geçersiz olduğunu ileri sürerek, üyelikten ihraç kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif temsilcileri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı kooperatif tarafından davacının ihracına yönelik ihtarnamelerin Tebligat Kanunu Tüzüğüne uygun olarak tebliğ edilmediği, davacıya ihraç kararının tebliğ edildiğine dair davalı tarafça herhangi bir delil sunulmadığı, davacının davalı kooperatife hitaben el yazısı ile yazmış olduğu 30/04/2012 tarihli dilekçe kapsamından ihraç kararını öğrendiğinin anlaşıldığı, ancak ihraç kararının 27/02/2016 tarihli tutanak ile davacıya verildiği, eldeki davanın tutanak tarihine göre üç aylık süresi içerisinde açıldığı, ihtarnamelerde ödenmesi gereken borç miktarlarının da birbirini tutmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı kooperatif temsilcilerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11 Hukuk Dairesi davacının ihraç kararına ilişkin hususları elden tebliğ aldığı 27/02/2016 tutanakla öğrendiği dolayısıyla davanın süresinde açıldığı, davacının ihraç kararından sonra hiçbir genel kurula katılmadığı, herhangi bir aidat ödemesi yapmadığı, 30/04/2012 tarihli dilekçesini verdiğinde ilk defa kooperatife geldiği, yönetim kurulu ihraç kararından 9 yıl sonra, eldeki davayı açan davacının esasen ihraç kararını zımnen kabul ettiği sonucuna varılması gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kooperatif üyeliğinden ihracına dair verilen kararın iptali istemine ilişkindir.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nin uzun süre kooperatifle ilişki kurmayan ortağın bu hareketinin M.K. 2. maddesinde belirlenen iyiniyet kuralı ile
bağdaşmayacağı görüşü isabetlidir. Ancak bu kuralın eldeki davaya uygulanmasında isabet bulunmamaktadır. Davacının 06.11.2007 tarihinde ihraç edildiği ihraç kararının 25.05.2008 tarihli genel kurulda onaylandığı, davacının 30.04.2012 tarihinde üyeliği ile bilgi istediği ve kooperatif tarafından ihraca ilişkin belgelerin 27.02.2016 tarihinde davacıya iletildiği sabittir.
Kaldı ki davacı 2008 tarihindeki genel kurul kararından 4 yıl geçmeden kooperatiften ortaklığı ile ilgili bilgi istediği kooperatifin de 4 yıl sonra belgeleri gönderdiği göz önünde bulundurulunca davacının dairemizin ...2. maddesinin uygulanmasını gerektirecek kadar uzun bir süre kooperatife uğramadığından bahsedilemeyecek ve sonuç itibariyle davacının ortaklığından zımnen vazgeçtiği sonucuna varılamayacaktır. Bu durumda dava konusu olayda M.K. 2. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı kabul edilip ihraç prosedürünün usulüne uygun olup olmadığı üzerinde durulup bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesinin usul ve yasaya aykırı görülen kararının BOZULMASINA, HMK"nun 373/2. maddesi gereğince dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.