Sanıklar ..., ... ve ... haklarında nitelikli cinsel saldırı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda sanıklardan ..."ün nitelikli cinsel saldırı ve ..."in cinsel saldırı suçlarından mahkumiyetleri ile ..."ın atılı suçtan beraatine dair Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.02.2017 gün ve 2016/108 Esas, 2017/66 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanıkların nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetlerine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 24.01.2018 gün ve 2017/1820 Esas, 2018/101 Karar sayılı hükümlerinin temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 20.11.2019 gün ve 2019/605 Esas, 2019/12613 sayılı bozma yönündeki kararıyla ilgili Bölge Adliye Mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 17.06.2020 gün ve 2019/3006 Esas, 2020/939 sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanıkların nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetlerine dair verilen kararların sanıklar müdafisi ile katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece kurulan hükmün Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230, 289/1-g. maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve bu ilkelere uyulmadan hükmün CMK"nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin aynı Kanunun 289/1-g. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetilmeden Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına karşı direnilerek kurulan hükmün kabul bölümünde sanıklardan ..."ın, mağdureye yönelik eylemini ne şekilde gerçekleştirdiği ve suçun sübutuna ilişkin delillerin neler olduğu hususlarında herhangi bir değerlendirme ve kabul yapılmadığı halde kısa karar ile gerekçeli hükümde adı geçen sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesiyle mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle kabul ile gerekçe arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi,
Sanık ..."in hükümden sonra 03.09.2020 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.