Hırsızlık mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/34163 Esas 2017/4568 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekinin kollukta, aracının her iki kapısına verilen zararın 200 TL olduğunu beyan etmesi ve suça konu aracın kapı kilitlerinin sert bir cisimle zorlanıp açılmak suretiyle araca girilerek, teybin sökülmeye çalışıldığının belirtildiği 23/03/2013 tarihli olay yeri inceleme raporu formu karşısında, mahkemenin mala zarar verme suçunun oluştuğuna dair kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Tanık ..."nun 23/03/2013 tarihli kollukta; olay günü saat 02.30"da, evinin karşısında oturan müşteki ..."nun yolda park halinde duran aracının iç lambasının yandığını görüp, müşteki olduğunu zannederek seslendiğini, araçtan elinde tornavida bulunan bir şahsın inerek hızlıca uzaklaştığını beyan etmesi, 20/09/2013 tarihli uzmanlık raporuna göre aracın sol ön kapı camı iç yüzeyinden tespit edilen parmak izinin sanığın parmak izi ile uyduğu ve aynı olduğunun belirtilmesi,sanığın ise aşamalarda olayı hatırlamadığını ancak parmak izi çıkmışsa aracın teybini çalmaya teşebbüs etmis olabileceğini, motosikleti ise çalmadığını savunması karşısında; sanığın müştekiye ait motosikleti çaldığına dair delillerin neler olduğu açıklanıp tartışılmadan motosikleti çalma suçundan dolayı sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-23/03/2013 tarihli olay yeri inceleme raporu formuna göre suça konu aracın kapı kilitlerinin sert bir cisimle zorlanıp açılmak suretiyle araca girildiği, teyp çerçevesinin kırılıp, teybin sökülmeye çalışıldığı ancak araç içinden çalınan bir şey olmadığının belirtilmesi karşısında, müştekiye ait araçtan teyp çalma eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.