Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8182 Esas 2022/3163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’ün yokluğunda verilen kararın aynı konutta oturan eşi ...’e 06/05/2016 tarihinde tebliğ edildiği, Kadirli 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 03/05/2016 tarihli 2016/43 değişik iş numaralı kararı ile ... lehine ... aleyhine 6284 sayılı kanun gereğince 5/1-a-c-d maddeleri uyarınca tedbir kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, eski hale getirme isteminin kabulü ile sanığın 29/06/2016 tarihindeki temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların 5271 sayılı yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ...’ün temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. Madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz talebinin reddine yönelik 27/04/2016 tarihli usul ve kanuna uygun ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
IV-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik, sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’e zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.