MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık (değişen suç vasfına göre sahte kredi kartı üretip kullanmak)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Tekerrür oluşturan sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin 6. fıkrasının uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucuna uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dairemiz"ce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.05.2017 tarih ve 2017/211 esas sayılı kararında da belirtildiği üzere, failin aynı hukuki değeri koruyan suçlardan, daha ağırını işlemek için daha hafif suçtan geçmek zorunda olduğu durumda "geçitli suç" ilişkisinin bulunduğu ve daha az cezayı gerektiren suçun cezalandırılmayan fiil olduğu; sanığın, katılan ..."in pantolonunu işyerinden çalıp, cebinde bulunan katılana ait nüfus cüzdanı ve sürücü belgesindeki fotoğrafları çıkartarak kendi fotoğraflarını yapıştırmak suretiyle oluşturduğu sahte belgelerle ... şubesine başvurup aldığı sahte kredi kartını değişik tarihlerde kullanarak haksız yarar sağladığı iddiasıyla, sahtecilik suçundan dolayı sanık hakkında ayrı dava açıldığı; sanığın sahte belgelerle aldığı banka kredi kartını değişik tarihlerde kullanarak haksız yarar sağladığından dolayı ise temyiz konusu davanın açıldığı somut olayda, aynı hukuki değeri koruyan ve daha fazla cezayı gerektiren TCK"nın 245. maddesinin 3. fıkrasındaki suçu işlemek için, aynı maddenin 2. fıkrasındaki daha az cezayı gerektiren suçtan geçmek zorunda olması nedeniyle, sanığın fiilinin bütünüyle TCK"nın 245. maddesinin 3. fıkrasında tanımlanan "banka kredi kartının kötüye kullanılması suretiyle haksız yarar sağlamak" suçunu oluşturduğu ve bu suçu zincirleme olarak işlediği gözetilmeden, sadece bu suç yerine, geçitli suç durumundaki aynı maddenin 2. fıkrasında düzenlenen "sahte kredi kartı üretmek" suçundan da ayrıca sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
2-TCK"nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kısmî iptal kararı uyarınca yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 11/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.