MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/09/2015 tarih ve 2014/564-2015/313 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko poliçesi ile sigortalı aracın seyir halinde iken davalının sorumluluğundaki rögar kapağının standartlara aykırı olması, açılarak dikey konumda bulunması, kırılması, yerinden çıkması, gerekli tedbir ve önlemlerin alınmaması sonucunda meydana gelen kaza nedeniyle oluşan hasar tazminatını sigortalısına ödeyen müvekkilinin sigortalının haklarına halef olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 7.343,75 TL’nin 10/04/2012 tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, rögarların asfalt seviyesinde olduğunu, kazaya neden olacak herhangi bir çıkıntının mevcut olmadığını, baca ve ızgara kapaklarının kelepçeli olup yerinden çıkmasının mümkün bulunmadığını, bu nedenle müvekkiline herhangi bir kusur atfedilemeyeceğini, 5216 sayılı Büyükşehir Belediye Kanunu’nun 7. m. uyarınca da sorumluluğun büyükşehir belediyesine ait olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sigortalısı sürücünün seyir halinde iken yola gereken dikkati vermediği, hızını kullandığı aracın yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmaması nedeniyle olayda %25 kusurlu olduğu, yine davalının da rögar kapağının montajını düzgün yapmadığı, sabitlemediği ve gerekli denetimleri yapmaması nedeniyle %75 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, 7.291,66 TL’nin 10/04/2012 tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 373,09 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.