16. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1912 Karar No: 2017/117 Karar Tarihi: 17.01.2017
İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/1912 Esas 2017/117 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kişiye hukuka aykırı bir fiil isnat ettiği için İftira suçundan mahkum edildi. Ancak, sanığın Anayasanın 74. maddesi ile garanti altına alınan \"anayasal dilekçe-şikayet hakkı\"nı kullanma niteliğinde bulunan iddiaları bir kısım vakalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atmak biçiminde olmadığı gerekçesiyle, iftira suçunun unsurları itibariyle oluşmamasından dolayı beraat etmesi gerektiği belirtildi. Ancak, mahkeme sanığın iftira suçundan mahkum edilmesine karar verdi. Kararda, mahkeme tarafından TCK'nın 267/1, 62, 51 maddelerinin uygulandığı açıklandı. TCK'nın 267/1 maddesi iftira suçunu tanımlamakta, 62. madde özel temel cezaları, 51. madde ise indirim sebeplerini düzenlemektedir.
16. Ceza Dairesi 2016/1912 E. , 2017/117 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : İftira Hüküm : TCK’nın 267/1, 62, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, sanığın aşamalardaki özde değişmeyen savunmaları ve dosya kapsamına göre, sanığın iddialarının bir kısım vakalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atmak biçiminde olmayıp Anayasanın 74. maddesi ile garanti altına alınan "anayasal dilekçe-şikayet hakkı"nı kullanma niteliğinde bulunması karşısında, sanığın unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden BOZULMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.