MAHKEMESİ : ... 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/02/2015 tarih ve 2013/140-2015/26 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli 2009/13589 no’lu, “...” markasının, müvekkili adına tescilli ve tanınmış 2008/44688, 2010/06258 no’lu, “...”, “...” ibareli markalar ile benzer olması nedeniyle 556 sayılı KHK’nın 7/1-b, 8/1-b, 8/4 maddeleri ve davalı tescilinin kötüniyetli olması nedeniyle hükümsüzlüğüne karar verilmesi gerektiğini ayrıca, davalının markasını tescilli olduğu şekilde değil, müvekkili markaları ile benzer kullanımının, müvekkilinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabete sebebiyet verdiğini ileri sürerek, davalı adına tescilli 2009/13589 no’lu markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini, tecavüzün durdurulmasını, tecavüzün giderilmesi ve zararların tazmini için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla maddi zararlar için 20.000 TL, manevi zararların tazmini için 10.000 TL olmak üzere toplamda 30.000 TL ile yoksun kalınan kazancın tazmini için 1.000 TL’nin davalıdan tahsilini, haksız rekabetin tespitini, davalının ticaret unvanında yer alan ve haksız rekabet teşkil eden “...” ibaresinin çıkartılması ile hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraf markalarının benzer olmadığını, müvekkilinin tecavüz ya da haksız rekabet teşkil eden bir eyleminin bulunmadığını, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markası davalı markasından daha önce tescil edildiğinden ve markalar arasında iltibasa yol açıcı benzerlik bulunduğundan markanın 37. ve 35. sınıflar için hükümsüzlüğü gerektiği, davalı şirketin ticaret unvanını 20/12/2008 tarihinde değiştirdiği, tescil tarihinden dava tarihine kadar 5 yıla yakın süre geçtiği, davacının marka tescil başvurusu ile davalının ticari unvan kaydının ay farkıyla birbirine yakın tarihte tescil edildiği, davalının tescilli markası “...” olmasına rağmen dosyaya sunulan fotoğraf, gazete haberleri ve delillerden davalının yürütmekte olduğu inşaatın etrafını çevreleyen tabela ve brandalar üzerinde "..."", ""..."" ibarelerini markasal olarak kullandığı, “...” ibaresinin davacının markasında bir harf eksiği ile aynen yer alması nedeniyle bu şekilde kullanılan marka ile davacının tescilli markası arasında iltibasa yol açıcı benzerlik bulunduğundan davacının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet gerçekleştiği, tecavüz ve haksız rekabet nedeniyle dava tarihine kadar tazminatın 81.613,86 TL, dava tarihinden sonra meydana gelen yoksun kalınan kazanç 40.722,03 TL olmak üzere toplam 122.338,89 TL tazminat hesabı yapılmış ise de, gerek davalının ticari unvanı ve unvanla davacı markası arasındaki başvuruların ay farkı ile yapılması, gerek inşaat değerlendirilmesinde tüm kârın sadece marka değerine göre oluşmayacağının açık olması, inşaatın kalitesi, yapının mimari vs. özellikleri, binanın bulunduğu mahal gibi faktörlere bağlı olarak değerlendirildiğinden BK’nın 50. m. nazara alınarak takdiri indirim yapıldığı gerekçesiyle, davalı adına tescilli ticari unvanın terkinine ilişkin talebin hak düşücü süre nedeniyle reddine, davalı adına tescilli 2009/13589 no’lu markanın 42. sınıf hizmetler dışındaki 37 ve 35. sınıf için hükümsüzlüğüne, 42. sınıfa ilişkin talebin reddine, davalının davacının markasına tecavüzün tespitine, “...” ve “...” ibarelerinin markasal kullanımın önlenmesine, tanıtım ve ticari evraklardaki markanın çıkarılmasına, (ticari unvanı kullanma hakkı saklı olmak üzere), BK’nın 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak takdiren 60.000 TL maddi tazminat ile 10.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.586,25 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.