Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, Görevi yaptırmamak için direnme, Terör örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 1- TCK"nın 220/6. maddesi delaletiyle 314/2, 220/6, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 265/1-3, 53, 58, CMK"nın 231. maddeleri uyarınca mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
3- Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan; 6352 sayılı Kanunun geçici 1/b. maddesi uyarınca kovuşturmanın ertelenmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Silahlı terör örgütü propagandasını yapma ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Terör örgütünün propagandasını yapma suçundan 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin kararlar anılan maddenin 4. fıkrası ile CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde ve itiraza tabi olup CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından; ayrıca görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar da 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan, temyizi mümkün bulunmaması nedeniyle temyiz incelemesine yer olmadığına, gereği merciince yapılmak üzere dosyanın mahalline iadesine,
II- Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek suçundan hükmolunan sonuç cezanın "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine "2 yıl 13 ay 15 gün" olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Temel cezanın tayini sırasında uygulanan delalet maddelerinin ""TCK’nın 314/3 ve 220/6" yerine, sadece "TCK’nın 220/6. maddesi" olarak gösterilmesi,
2- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımları çıkarılarak, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısma "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ayrıca hükmün 1. paragrafında yer alan "220/6" ibaresinden önce gelmek üzere "314/3 ve" ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.