11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3627 Karar No: 2017/3620 Karar Tarihi: 11.05.2017
Sahte belge düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3627 Esas 2017/3620 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2017/3627 E. , 2017/3620 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte belge düzenlemek HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere ve gerekçeye, mahkemenin soruşturma sonunda oluşan taktirine, niteliğine uygun kabul ve uygulamasına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, dosyada faturaların bulunmadığının anlaşılması karşısında; suça konu faturaların asılları veya onaylı suretleri getirtilip dosya içerisine konulup incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve denetime imkan verecek şekilde aslı ya da onaylı örneklerinin dosya içinde bulundurulması gerektiğinin dikkate alınmaması, 2-Kabule göre de; a-Sahte fatura düzenleme suçlarında aynı takvim yılı içerisinde farklı aylarda/zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin, farklı mükelleflere verilse dahi bir bütün halinde tek bir zincirleme şekilde sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı gözetilmeden, mükellef sayısınca ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle fazla ceza tayini, b-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.