Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3633 Esas 2017/3618 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiası ile açılan kamu davasında, sanığın, duruşmada, şirketi iki yıl işlettiğini, fakat sahte fatura düzenlemediğini, hakkında aynı suçtan mahkumiyet kararı verilen İsmail Uslanmaz’a vekaletname verdiğini, akaryakıt faaliyetinde bulunmadığını savunması, vergi tekniği raporu kapsamından, sanığın şirketin yüzde 2 ortağı olduğu, hakkındaki hüküm temyiz edilmeyen diğer sanık ... Uslanmaz’ın ise şirketin yüzde 98 ortağı ve şirket müdürü olduğunun anlaşılması, sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura oluşu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de alım satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından, sahte düzenlendiği iddia olunan 2006 ve 2007 yıllarına ait faturaların aslı veya onaylı örnekleri dosya içerisine alınarak, sanığın savunmasında belirttiği şekilde bir vekaletname verip vermediği araştırılıp, faturaların sanık tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin ve sanık savunmasının doğruluğunun tespiti bakımından, faturalardaki yazı ve imzaların sanık eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, gerektiğinde faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler de dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulmasından sonra toplanan deliller bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak, hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,


Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.