MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Onama

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması gerektiği, bu adrese de tebligat yapılamaması durumunda aynı Kanunun 21. maddesi gereğince MERNİS adresine tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmünü içerir gerekçeli kararın sanığın duruşmada bildirdiği son adresi yerine, farklı adreslere yapılan tebligatların da tebliğ imkansızlığı nedeniyle iade edilmesinden sonra Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca tebliğ yapıldığı anlaşılmakla, sanığa usulüne uygun şekilde gerekçeli kararın tebliği ile verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin de eklenmesinden ve hükmün ayrıca temyiz edilmesi halinde bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.