20. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/14715 Karar No: 2017/7342 Karar Tarihi: 05.10.2017
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/14715 Esas 2017/7342 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, 2007 yılında yapılan kadastro çalışmaları sonucunda babasının miras taksimi yoluyla kendisine intikal eden 80.000 m²'lik tarım arazisinin orman tahdidi içine alındığını ve yanlış tespit yapıldığı iddiasıyla davalılar aleyhine tescil davası açmıştır. Ancak mahkeme davanın görev yönünden reddine karar vermiştir. Davacı vekili, kararı temyiz etmiş ancak sonradan vazgeçmiştir. Kanun maddeleri: 3402 sayılı Kadastro Kanunu.
20. Hukuk Dairesi 2016/14715 E. , 2017/7342 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davadan dolayı yerel mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü: K A R A R Davacı vekili 14/01/2015 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; yörede 3402 sayılı Kadastro Kanunu mucibinde 2007 yılında yapılan kadastro çalışmaları neticesinde ... ilçesi, ... köyü, ... mevkii, 101 ada 1 parsel sınırları içinde gösterilen yaklaşık 80.000 m²"lik tarım arazisi niteliğindeki arazinin davacının babası olan muris ... ... miras taksimi suretiyle ..."e intikal ettiğini, davacının babası olan ... ... bu taşınmazın mülkiyet ve ziyletliğini oğlu olan davacı ..."e devrettiğini, bu araziyi ..."in 50 yıldan fazla süredir ve halen zilyetlik ve mülkiyeti elinde bulundurduğunu, orman tahdidi içine alınmış ve halihazır haliyle gerçekte tarım arazisi olduğu hususunun gözetilmeksizin ormandan sayılan yerler olarak kadastro tespit işlemi yapıldığını belirtmiş hatalı tespitin iptali ile müvekkiline ait kısmın adına tescili ile yargılama harç ve giderlerinin davalılar üzerinde bırakılmasını talep ve dava etmişlerdir. Mahkemece davanın görev yönünden reddi ile, mahkemenin görevsizliğine, Karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın görevli ve yetkili ... Kadastro Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiş ise de; davacı vekili tarafından dosyaya sunulan 27/09/2017 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirmiştir. Davacı vekili, kararı temyiz etmiş ise de, verdiği dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiği ve vekaletnamesinde “kanun yollarından feragate” ilişkin özel yetkisinin bulunduğu anlaşıldığından, vaki vazgeçme nedeni ile davacının temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin temyiz isteminden vazgeçmesi nedeni ile REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 05/10/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.