Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2012 gün, 6-386; 30.11.2010 gün, 5-237; 29.05.2007 gün, 114-113; 26.05.2009 gün ve 50-130 sayılı ve benzer kararlarında vurgulandığı üzere; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/3, 232/6. maddeleri gereğince, hüküm ve kararlarda, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterilmesi zorunludur. Bunlardan bir veya birkaçının eksik ya da hatalı gösterilmesi CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenini oluşturmaktadır. Bu bildirimlerdeki temel amaç, kanun yollarına başvuru hak ve yetkisi bulunanların, başvuru haklarını etkin bir biçimde kullanmalarının sağlanması ve bu eksiklik nedeniyle hak kayıplarına yol açılmamasıdır. Ancak burada dikkat edilecek veya eski hale getirme nedeni oluşturacak husus, eksik veya yanılgılı bildirim nedeniyle bir hakkın kullanılmasının engellenip engellenmediğinin belirlenmesidir. Bildirimdeki eksikliğin yol açtığı bir hak kaybı bulunmamakta ise, bu durum eski hale getirme nedeni oluşturmayacaktır. İncelenen dosyada; sanığın yüzünde tefhim olunan 22/10/2015 tarihli hüküm sanık tarafından CMUK"un 310/1 maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 09/11/2015 tarihinde temyiz edilmiş ise de, hükmün yasa yoluna ilişkin bölümünde "Dair, sanığın yüzüne karşı, miktar itibariyle kesin olarak verilen kararın hüküm fıkrası açıkça okunarak gerekçesi ana çizgileri ile anlatıldı." şeklinde temyizi mümkün olan hükmün kesin olduğunun açıklanması ve yasa yoluna başvuru süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin belirtilmemesi suretiyle sanığın yanıltıldığı, bu nedenle sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve tebliğnamenin redde yönelik görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Olay tarihinde sanığın idaresindeki aracı seyri sırasında uygulama noktasında yapılan alkol muayenesinde 1.46 promil alkollü olarak araç kullandığının tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/6. maddesindeki sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin tedbirin ancak taksirli suçlarda hükmedilebileceği gözetilmeksizin, kasten işlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı sürücü belgesinin 6 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA: ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden TCK"nın 53/6. maddesi gereği sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin 7. bendinin hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.