Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/2886 Esas 2014/4632 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2013
NUMARASI : 2013/370-2013/410

Davacı H.. Ç.. vekili Avukat E.. Ş.. tarafından, davalı M.. Ç.. vdl aleyhine 29/03/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar M.. Ç.. ve N.. Ç.."a yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılardan E.. Ç.."a yönelik temyiz itirazları yönünden;
Dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece 30/12/2011 günlü ve 2011/2219 Esas, 2011/754 Karar sayılı ilam ile davanın kısmen kabulüne ve davalıların ayrı ayrı 3.000 TL manevi tazminat ile sorumlu tutulmasına karar verilmiş; anılan karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizin 12/03/2013 gün, 2012/5434 Esas, 2013/4495 Karar sayılı ilamı ile davalılardan E.. Ç.."ın tüm temyiz itirazları reddedilmiş diğer davalılar M.. Ç.. ve N.. Ç.. yönünden ise yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalılar M.. Ç.. ve N.. Ç.."ın ayrı ayrı 750 TL manevi tazminat ile, davalı E.. Ç.."ın ise 1.500 TL manevi tazminat ile sorumlu tutulmalarına karar verilmiştir.
Dairemiz bozma ilamı davalılar M.. Ç.. ve N.. Ç.. yönünden olup davalılardan E.. Ç.."ın tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Davalılardan E.. Ç.."ın 3.000 TL manevi tazminat ile sorumlu tutulmasına dair verilen ilk kararın kesinleşmesine rağmen davacı aleyhine olacak şekilde bu davalı yönünden yeniden hüküm kurulması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davalılar M.. Ç.. ve N.. Ç.."a yönelik temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.