MAHKEMESİ : Ankara 11. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2014
ESAS-KARAR NO : 2013/1139-2014/377

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; bozulmasına dair Dairemizin 17.12.2014 gün ve 15402-25837 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Mahkemece; davacı koca tarafından açılan boşanma davası kabul edilmiş; davalı kadının temyizi üzerine Dairemizin 17.12.2014 gün, 2014/15402-25837 karar sayılı kararı ile davacı erkeğin tam kusurlu olup davalı kadına yüklenebilecek bir kusur bulunmadığından davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur
1-Davalı kadın hükmü boşanma kararı hariç temyiz ettiğini bildirdiğinden karar düzeltme isteğinde bulunmuştur. Temyiz dilekçesinde boşanma kararını temyiz etmediğini açıkladığı halde bu yön ilk incelemede gözden kaçırıldığından davacı kadının karar düzeltme isteğinin kabulü ile dairemizin 17.12.2014 gün, 2014/15402-25837 sayılı bozma kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
2-Temyiz nedenlerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a-Davalının kayıt dışı .........firmasında çalıştığı ancak asgari yaşam giderlerini karşılayacak sürekli ve düzenli bir gelirinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunun 175. maddesi koşulları oluştuğu halde, yoksulluk nafakasının reddi doğru değildir.
b-Yapılan tahkikat ve toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı erkeğin davalı eşini tehdit ettiği ve ona hakaret ettiği, bu nedenle ağır kusurlu olduğu, davalı kadın ise bulunduğu yerler konusunda şüphe uyandıracak beyanlarda bulunması nedeniyle az da olsa kusurunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı kadın lehine Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluştuğu halde tarafların eşit kusurlu kabulü ile maddi ve manevi tazminat isteğinin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı kadının karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 17.12.2014 gün ve 2014/15402-25837 sayılı bozma kararının kaldırılmasına, hükmün 2/a-b bentlerinde gösterilen sebeplerle kusur belirlmesi, maddi, manevi tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden değişik gerekçe ile BOZULMASINA, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.03.2015 (Salı)