Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12609 Esas 2020/313 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12609
Karar No: 2020/313
Karar Tarihi: 08.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12609 Esas 2020/313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak tekerrüre esas alınan ilamların karar yerinde gösterilmemesi nedeniyle karışıklık oluşmuş ve infaz sırasında bir takım sorunlar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi uygun görülmüştür. Hükümlerin bazıları reddedilerek, açıklanan nedenlerle BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi - Tekerrüre esas alınacak ilamın seçimi
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi - Hak yoksunluklarının uygulanması
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 38. maddesi - Kusurluluk derecesine göre cezanın belirlenmesi
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 31/2. maddeleri - Hırsızlık suçu için ceza öngörüleri
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 66/2. maddeleri - Asli dava zamanaşımı
1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi - Dava düşmesi

13. Ceza Dairesi 2019/12609 E. , 2020/313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)-Sanıklar ..., ..., ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas birden çok ilamın bulunması durumunda en ağırının seçilerek tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden infazda karışıklığa neden olacak şekilde sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerde tekerrüre esas alınan ilamların karar yerinde gösterilmemesi, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, mahkemenin gerekçeli kararında sanıklar hakkında TCK"nın 38. maddesinin uygulanma gerekçesinin belirtilmiş olduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar ..., ... ile ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II)-Suça sürüklenen çocuklar ... ile ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocukların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 31/2. maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü üst sınırlarına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 4 yıllık asli dava zamanaşımının, karar tarihi olan 23.10.2015 tarihiden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ile ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.