Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Dosya içeriğine göre olay günü sanığın güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 94 promil alkollü olarak idaresindeki araçla, meskun mahalde, alacakaranlıkta, tek yönlü asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, aynı istikamette önünde seyir halinde bulunan ... idaresindeki araca arkadan çarpması sonucu asli kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; tarafların uzlaştığı bu sebeple taksirle yaralama davasının açılmasının ertelendiği ve neticeten edimlerin ifa edilmesi sonucu taksirle yaralama davasının açılmasının ertelenmesi kararının kaldırıldığı, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması halinde Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi ya da şikayetten vazgeçme nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, alkollü olarak araç kullanan sanığın TCK"nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasının gerektiği, bu suretle müsnet olayda mağdurun uzlaşmak suretiyle sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesiyle taksirle yaralama suçunun soruşturma ve kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi karşısında, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan dava açıldığı olayda;
1-) Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın geçmişi, ekonomik ve sosyal durumu itibariyle sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 30 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine ve belirlenen 30 tam gün karşılığı adli para cezasının TCK"nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 40 TL"den 1200 TL adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.