MAHKEMESİ : Espiye Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/11/2012
NUMARASI : 2010/383-2012/439

Davacı E.. M.. vekili Avukat S.. Ö.. tarafından, davalı A.. Ç.. aleyhine 08/06/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı tarafından 1 adet ağacın kesilerek hayatiyetini kaybetmesine neden olunduğunu, ayrıca 6900 m2 alanda açma yapılarak fındık fidanı dikildiğini belirterek tazminat ve ağaçlandırma gideri isteminde bulunmuştur.
Mahkeme, Espiye Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/268 Esas sayılı dosyasında alınan 09/05/2010 tarihli bilirkişi raporunu hükme esas alarak istemin kısmen kabulüne karar vermiştir.
09/05/2010 tarihli bilirkişi raporunda; dava konusu sahada keşif tarihinden 8-10 sene önce aralıklı olarak diri örtü temizliği yapıldığı ve sahada toprağın üretim gücünden faydalanmak için çukurlar açılarak fındık ocakları dikildiği, ayrıca mayıs 2009 tarihinde bir adet kestane ağacının motorlu testere ile kesildiği, daha önceden açılan alanın kullanımına devam etmenin işgal suçunu oluşturduğu ve ağaçlandırma giderine hükmedilemeyeceği, bu nedenle orman idaresinin sahanın tümü üzerinden talep ettiği ağaçlandırma giderinin yasaya uygun olmadığı, yalnızca 2009 yılında kesilen bir adet kestane ağacı için ağaçlandırma gideri ve tazminat istenebileceği belirtilerek hesaplama yapılmıştır. Oysa davalı hakkında, Espiye Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/268 Esas sayılı dosyası üzerinden görülen kamu davasında mahkemece, davalı sanığın dava konusu sahada diri örtü temizliği yaparak fındık ağacı diktiği, bu suretle tarla açma ve yapacak nitelikte emval veren ağaç kesme suçlarını işlediği gerekçesi ile davalının cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine karar verilmiş, karar temyiz edilmeden kesinleşmiştir.
Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Ceza mahkemesince davaya konu sahada açma yapılarak fidan dikildiği kabul edilmiştir. Mahkemece, bağlayıcı olan bu kabule göre, davacı idarenin zararın hesaplatılması gerekirken, ceza mahkemesindeki kesinleşmiş maddi vakıa belirlemesine aykırı olarak hazırlanmış bilirkişi raporuna göre hüküm kurması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.