Cinsel saldırı - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21443 Esas 2021/8809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Eylemler bütün halinde cinsel saldırı kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın, daha önceden bir süre arkadaşlık yaptıktan sonra kendisinden ayrıldığını iddia ettiği katılanın olay günü yolunu keserek görüşmek istediği sırada kendisine olumsuz yanıt veren katılanın kolunu tutarak zorla konuşmak istemesi şeklinde gerçekleşen eyleminde cinsel tatmin amacıyla hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle katılanın yolunu kesip, fiili müdahalede bulunarak ısrarla konuşmaya çalışma şeklinde sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması,
Uygulamaya göre de,
Sanık hakkında Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 09.10.2017 gün ve 2015/11911 Esas, 2015/14292 Karar sayılı bozma ilamından önce mahkemece kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan belirlenen 1 yıl hapis cezasına ilişkin hükmün sadece sanık müdafisi tarafından temyiz edilip, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bu cezanın sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden bozma sonrası cinsel saldırı suçundan kurulan yeni hükümde 4 yıl 2 ay hapis cezası tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.