12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5791 Karar No: 2019/11938 Karar Tarihi: 17.12.2019
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5791 Esas 2019/11938 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, alkollü araç kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak sanık hakkında hak ve adaletle bağdaşmayacak şekilde eksik ceza verilmiştir. Bu nedenle mahkemenin kararı bozulmuş ve sanık beraat etmiştir. Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezası, adli para cezasına çevrilmiş ve ekonomik ve şahsi durumu dikkate alınarak ceza miktarı belirlenmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK 179/3, 179/2, 50/3, 52/4, 61/1, 3/1, 52/2, 50/1-a, 52/3, CMK 232/6, 322.
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Gerekçeli karar başlığına, suç adının trafik güvenliği tehlikeye sokma yerine alkol veya uyuşturucu madde etkisi altındayken araç kullanma olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir. Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü yapılan rutin yol kontrolünde durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2,73 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, tespit edilen alkol promil miktarı itibariyle kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddelerinin 52/2 ve 50/1-a gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve şahsi hali göz önünde bulundurularak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 30 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.