4. Ceza Dairesi 2017/19035 E. , 2020/20595 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, silahla tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Mala zarar verme ve hakaret suçlarından hükmolunan mahkumiyet kararlarında öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’ün, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Tehdit ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında mağdur ...’a karşı silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü bakımından;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında mağdur ...’ye karşı tehdit eylemi bakımından; tehdit eyleminin mala zarar verme suçu ile birlikte işlendiği belirlenerek yapılan incelemede;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanığın mağdur ...’ın terliklerini çivi ile delmesi eylemi mala zarar verme suçu olarak değerlendirildiği halde, mağdur ...’in ayakkabısını çivi ile delme eyleminin hangi gerekçeyle tehdit suçunu oluşturduğu açıklanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Kabule göre de; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 Sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c) 6545 sayılı Kanun‘un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8.maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibarıyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın daha önce işlemiş olduğu suçlardan hükmün açıklanmasının geriye bırakılması kararı olduğundan” şeklindeki gerekçeyle, anılan Kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
