Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2397 Esas 2016/1798 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2397
Karar No: 2016/1798
Karar Tarihi: 25.02.2016

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2397 Esas 2016/1798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuyla ilgili bir davada açıklanmıştır. Mağdurun aşamalardaki istikrarlı anlatımları, katılanlar ve tanıkların ifadeleri suça sürüklenen çocuğun suçlu olduğunu gösterse de, tanık beyanlarındaki çelişki, olaydan sonra alınan doktor raporunda anal bölgede bulgu bulunmaması ve suça sürüklenen çocuğun mağdura anal yoldan organ sokup sokmadığı hususunun şüphede kalması nedeniyle, suça sürüklenen çocuk beraat etmiştir. Ancak, 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak belirlenmesi gerektiği vurgulanmış ve suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ile 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60

14. Ceza Dairesi 2014/2397 E. , 2016/1798 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğa iftira atması için neden bulunmayan onbir yaşı içerisindeki mağdurun aşamalardaki istikrarlı anlatımları, bu ifadeleri doğrulayan katılanlar ile tanıkların beyanları, tanık....."ın beyanlarının aşamalarda çelişki içermesi, savunma, olaydan çok sonra alınan doktor raporunda anal bölgede bulgu bulunmaması nedeniyle suça sürüklenen çocuğun mağdura anal yoldan organ sokup sokmadığı hususunun şüphede kalması ve tüm dosya içeriğine göre; olay günü ..... ilçesi ....Köyünde suça sürüklenen çocuk ile mağdurun birlikte arazide hayvan güttükleri sırada, suça sürüklenen çocuğun cebir kullanarak mağdurun anal bölgesine cinsel organını sürtmek suretiyle basit cinsel istismarda bulunduğu ve eylem sonucunda mağdurun ruh sağlığının bozulduğunun sabit olması nedeniyle, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi zorunluluğu da gözetilerek suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraatine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.