Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine, ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin mahkemenin sanık hakkındaki takdir hakkını tamamen sanık lehine kullandığına, hapis cezası yerine para cezasının tercih edilmesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya içeriğine göre meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu yağmurlu havada, sürücü belgesiz olan sanığın idaresindeki otomobil ile devamlı yol şerit çizgisinin bulunduğu yolda seyir halindeyken önündeki minibüsün sol arka kısmına çarparak önüne geçmesinin ardından hakimiyetini kaybederek, yolun sağında bulunan yayaya çarptığı, yayanın çarpmanın etkisiyle yolun diğer şeridine savrulduğu, olay yeri inceleme raporunda araç arka koltuğunda engelli koltuk değneğinin bulunması nedeniyle yapılan araştırmada, sanığın olaydan 4 ay önce geçirdiği trafik kazası nedeniyle yaralandığı, 20/09/2012 tarihinde sağ diz altından ameliyat edildiği ve suç tarihine kadar koltuk değneği kullandığının tespit edildiği, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu raporunda sanığın motorlu araç kullanmasının sakıncalı olduğunun mütaala edildiği ve sanığın asli kusuruyla gerçekleştiği belirlenen olayda, katılanın bilinci kapalı olarak getirildiği, beyin dokusunda ve beyin zarında darbeye bağlı kanamalar bulunduğu, 09.10.2013 tarihli raporunda yaşamını tehlikeye sokan ve hayat fonksiyonlarını ağır (4) derece etkileyecek nitelikte kemik kırıklarının bulunduğu, işlevde sürekli zayıflama - işlev kaybı ve yüzde sabit iz yönünden olay tarihinden 18 ay sonra yeniden rapor alınması gerektiğinin bildirildiği, 18 ay geçtikten sonra alınan 20.05.2015 tarihli raporda ise katılanın yalnız yüzünde sabit iz bulunup bulunmadığına ilişkin muayene yapıldığı, bir önceki raporda belirtilen diğer hususlarda muayene ve tespit yapılmadığı anlaşıldığından katılanın yaralanmasının duyularından veya organlarının birinin işlevinin sürekli zayıflamasına yahut yitirilmesine neden olup olmadığına ilişkin rapor alındıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.