Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/270 Esas 2017/3389 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15/09/2015 tarih ve 2015/4-2015/144 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 2006 yılından beri “...” markasının sahibi “...” unvanlı ... firmasının tek yetkili satıcısı ve ithalatçısı olduğunu, şirket ortağının 2008/71216 nosuyla 7. ve 9. sınıftaki mal ve emtialar yönünden markasını ... nezdinde tescil ettirdiğini, davalının müvekkili şirketin markasının tanınmışlığı ve marka değerinden istifade etmek suretiyle “...” markasını haksız ve kötüniyetli şekilde kullanarak haksız rekabete yol açtığını ileri sürerek, müvekkiline ait markaya tecavüzün tespiti ve önlenilmesine, 556 Sayılı KHK"nın 66/b fıkrası gereğince 5.000.00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın ihtar tarihi olan 12.09.2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; “...” markasını 2 yıldır kullandığını, herhangi bir marka tescilinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak; alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, 556 sayılı KHK.nın 9/1-b maddesi uyarınca inhisari lisans ile kullanılan tescilli markanın davalı tarafından kullanımının benzer sınıf kavramı içinde kaldığı, bunun yanında davacı tarafın tescilli 2011/69392 sayılı markasında da “...” ibaresinin bulunduğu, davalının adına tescili olmayan “...” ibaresini benzer şekilde ve aynı sınıfta internet üzerinde katalog ve tanıtım malzemelerinde marka ile ürün satışı yapmak suretiyle birebir kullandığı gerekçesiyle markaya yönelik tecavüzün tespiti ve men"i"ne, 5.000,00 TL maddi ve 5000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline ve hükmün kesinleştikten sonra ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 655,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.