Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3517 Esas 2017/3573 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3517
Karar No: 2017/3573
Karar Tarihi: 10.05.2017

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3517 Esas 2017/3573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi kararında, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Suç tarihleri olarak yanlış yazılan tarihlerin mahallinde düzeltildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın cezasının ertelendiği ve hak yoksunluğunun uygulanamayacağı hususunun Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, hatalı uygulanan kanun maddeleri ve eksik gösterilen maddelerle ilgili düzeltmeler yapılmıştır. Yasaya aykırı olduğu belirtilen hüküm, bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCM)
- 359/b-1 madde (TCM)
- 53/3. maddesi (TCM)
- 51/7-8. maddesi (TCM)
- 5728 sayılı Yasa
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK)
- 231 madde (CMK)
- 7/2. madde (TCM)
- 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/3517 E. , 2017/3573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığına "2005-2006-2007" şeklinde yanlış yazılan suç tarihlerinin, 2005 yılında kullanılan son faturanın 17.12.2005, 2006 yılında kullanılan son faturanın 21.12.2006, 2007 yılında kullanılan son faturanın ise 17.11.2007 tarihli olup, bu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle, suçun verginin tarh dönemi olan ertesi ayın 21. günü işlendiği ve 2005 takvim yılı bakımından suç tarihinin 21.01.2006, 2006 takvim yılı bakımından 21.01.2007, 2007 yılı bakımından ise 21.12.2007 olarak mahallinde düzeltilmesi ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasının c bendindeki hak yoksunluğunun uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüş; sanık hakkında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükümlerde uygulama maddesinin 359/b-1 yerine 359/b şeklinde eksik gösterilmesi hususu mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Suç tarihleri itibariyle 213 sayılı Yasa"nın 359/b-1. maddesinde anılan eylem için öngörülen cezanın alt sınırının “18 ay hapis” cezası olduğu gözetilmeden, temel cezanın "1 yıl 6 ay hapis" cezası olarak fazla tayin edilmesi;
2-Aynı takvim yılı içerisinde birden çok sahte fatura kullandığı anlaşılan sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hükmolunan hapis cezaları ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 51/7-8. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceği ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda belirtilmemesi,
4-Hükümden önce, 08.02.2008 günlü 26781 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 231 ve TCK.nun 7/2. maddeleri gereğince, sanık hakkında "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararı verilip verilmeyeceği hususunun tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 10.05.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.