Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17366 Esas 2017/11430 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17366
Karar No: 2017/11430
Karar Tarihi: 25.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17366 Esas 2017/11430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

3. Ceza Dairesi tarafından ele alınan bir davada, sanığın yokluğunda açıklanan hüküm temyiz edilerek incelenmiştir. Sanığın cezaevinde olduğu kayıtlara geçtiği için temyiz talebi kabul edilmiş ve yapılan inceleme sonucunda hükmün açıklanmasına karar verilmiştir. Ancak hükümde eksik ve yetersiz gerekçeler kullanılarak 5271 sayılı CMK'nin 231/11 ve 232/6. maddelerine aykırı davranılmıştır. Ayrıca, sanık hakkındaki TCK'nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümleri de tartışılmamıştır. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu sebeplerden dolayı hüküm, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri detayları:
- Anayasa'nın 141/3
- 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230. maddeleri
- Ceza Genel Kurulu'nun 05.05.2015 tarihli kararı (2014/145 Esas sayılı)
- 5271 sayılı CMK'nin 231/11 ve 232/6. maddeleri
- TCK'nin 29. maddesi
- Anayasa Mah

3. Ceza Dairesi 2016/17366 E. , 2017/11430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet

Mahalli mahkemece, verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın yokluğun verilen hükmün tebliğ edildiği tarihte, sanığın cezaevinde olduğunun Uyap kayıtlarından anlaşılması karşısında, sanığın temyiz talebi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
1) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken, açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulu"nun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince, mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanığın, katılan, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 231/11 ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
2) Sanığın aşamalardaki savunması, mağdur ve tanık ..."un beyanları tartışılarak, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda karar verilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 25/09/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.