14. Hukuk Dairesi 2016/3197 E. , 2016/5409 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 18.09.2006 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 11.04.2014 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili ile davacı vekili tarafından istenilmekle tayin olunan 03.05.2016 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Av. ... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı ..., davalı ...’nün kadim yaylalarına elattığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazın kadim yaylaları olup davacının kullanmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddi ile "...’nda bulunan mülkiyeti devlete ait olan davacı ve davalı köy tüzel kişiliklerinin kullanımında bulunan yaylalardan davalı ve davacı köyün kullanımından menine" karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili ve davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, yaylaya elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
31.05.1965 tarihli ve 4/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile "...tek başına bir köye ait bulunan mera, yaylak ve kışlakların tümünün veya bir parçasının bir başka köy sınırı içine alınmış olması halinde, sınır değişikliğinin ikinci köye bir yararlanma hakkı sağlamayacağı ve ilk köyün eskiden olduğu gibi bu yerlerden tek başına yararlanacağı" öngörülmüş olup, bu karar 4342 sayılı Mera Kanununun 29. maddesi ile de yasa hükmü haline gelmiştir. Böylece, bir köy ya da belediye sınırları içinde kalan mera, yaylak ve kışlaklar üzerinde bir başka köy veya belediyenin de intifa hakkı olabileceği kabul edilmiş, idari sınırların aidiyetin belirlenmesinde önemi olmadığı vurgulanmıştır. İdari sınırlar sadece yetkili mahkemenin saptanmasında önem arz eder.
Diğer taraftan, 6100 sayılı HMK’nın 297/2 maddesi gereğince;
Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Bunların yanında hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. (HMK m. 26/1)
Somut uyuşmazlıkta, davacı kadim yaylalarına davalının elattığını ileri sürerek elatmanın önlenmesini; davalı da kendi kadim yaylaları olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, "...’nda bulunan mülkiyeti devlete ait olan davacı ve davalı köy tüzel kişiliklerinin kullanımında bulunan yaylalardan davalı ve davacı köyün kullanımından men"ine" karar verildiği görülmüştür. Kurulan hüküm açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak nitelikte olmadığı gibi infazda da duraksama yaratacak biçimdedir.
Mahkemece, belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 1.350,00 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere
03.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
