12. Ceza Dairesi 2018/6177 E. , 2019/11920 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 50/1-a, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre meskun mahalde gündüz vakti katılanın idaresindeki motosikletle D-400 karayolunda seyir halindeyken olay yeri dört yönlü kavşağa girdiğinde aracının ön kısmı ile, ilçe merkezi tarafından, seyrine göre sağından gelip sola dönüşle kavşağa giriş yapan sanığın aracıyla kavşak içinde çarpışmaları sonucu bir kişinin ölmesi bir kişinin nitelikli yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölmesi ve bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin 66 yaşındaki müvekkilinin gerçekleşen olayda karşı tarafla birlikte mağdur olduğuna, yaralananın zararını gidermek istediğine, ailesi tarafından kabul edilmediğine, kararın hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğuna, ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 13. maddesi uyarınca, yaşı küçük mağdur ...’ye 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi gereğince Baro tarafından tayin edilen vekile ödenecek ücretin yargılama gideri olarak gösterilmesi gerektiği, katılan lehine ayrıca vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Ölenin annesinin vekili aracılığıyla sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmesi ve hakkında katılma kararı da verilmemesi karşısında lehine vekalet ücreti takdir edilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi ve hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/4. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5 numaralı bendi hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 760 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi, hükmün altıncı bendinin cümle başına “TCK’nın 52/4.” ibaresinin eklenmesi, hükmün vekalet ücretine ilişkin dokuzuncu bendinin hükümden çıkarılması ile yargılama giderine ilişkin 10. bendinde yer alan "toplam 548 TL" ibaresi çıkartılıp yerine "548 TL yargılama gideri ile 613 TL zorunlu vekil ücreti olmak üzere toplam 1161 TL"nin sanıktan alınıp hazineye verilmesine" ibareleri eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.