Taksirle öldürme - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2693 Esas 2019/11916 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, Suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme
Hüküm : 1-... hakkında; TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-... hakkında; CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nın mahkumiyetine, sanık ..."nın ise beraatine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanık ..."nın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın atv araçlarla turistlere safari turu düzenlediği, tur sırasında sanığın yanında çalışan ölenin turist Jean"in kullandığı atv aracının arkasına bindiği, iki yönlü 6 metre genişliğinde iniş eğimli yolda aracın frenlerinin tutmaması sonucu sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybettiği, aracın yolun sağından aşağıdaki çalılıkların içine düşmesi sonucu ölenin hayatını kaybettiği olayda, olaya konu siyah renkli atv aracın teknik özelliklerinin, iki kişilik olup olmadığının belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılarak hesaplanan 5 yıl 4 ay hapis cezasında TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası yerine 4 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.