MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/10/2015 tarih ve 2004/525-2015/818 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili, davalı .... A.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline nakliyat sigorta poliçesi ile sigortalı ... A.Ş’ye ait emtianın davalı ...A.Ş sorumluluğunda ...-... arası taşıması yapılırken .../... plakalı aracın ...’da tır parkında iken çalındığını, müvekkilinin 13/09/2004 tarihinde toplam 114.993.094.921 TL nakliyat hasar tazminatını sigortalısına ödediğini, davalı taşıyıcının eşyanın kendisine tesliminden alıcısına ulaşıncaya kadar geçen sürede eşyada meydana gelen her türlü hasardan sorumlu olduğunu, müvekkilinin sigortalısının haklarına halef olduğundan davalıya rücu mektubu yazıldığını, sonuç alınamadığını, davalı ... Sigorta A.Ş."ye yapmış oldukları başvurunun reddinin haklı olmadığını, taşıyıcının makul tedbirleri alması gerektiğini, davalı sürücüsünün çevrede hırsızlık olaylarının olduğunu bildiği halde konakladığını, tam kusurlu olduğunu ileri sürerek, 114.993.094.921 TL"nin 13/09/2004 tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... A.Ş vekili, meydana gelen zararın müvekkilince tanzim edilen poliçe teminatı haricinde olduğunu, dava konusu hadisede taşıyıcının sorumluluğunun söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Diğer davalı vekili, müvekkilinin olayda herhangi bir kusurun olmadığını, taşınan emtianın CMR sigorta poliçesinin özel şartları gereği, ‘‘...gasp, kötü niyetli hareketler ve bu tür hareketlerden doğan hasarlara ilişkin tazminat ödemelerinin temin harici’’ olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, park halindeki araçta üç kişinin araç şoförünü etkisiz hale getirerek aracı başka bir yere kaçırdıkları ve bu şekilde malların gasp edildiği, davalı ... yönünden gasp rizikosu teminat dışında olduğu gerekçesiyle davanın reddine; diğer davalı yönünden ise, davalının gerekli tedbirleri tam olarak almadığı % 20 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle, 22.998,62 TL’nin ödeme tarihi olan 13/09/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili, davalı .... A.Ş. vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı .... A.Ş. vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, nakliyat emtia sigorta poliçesinden kaynaklı rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davalı taşıyıcının % 20 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ancak, CMR Konvansiyonu 17/2. maddesine göre, “Eğer kayıp, hasar veya gecikme istek sahibinin hatası veya ihmalinden, taşımacının hatasından değil de, istek sahibinin verdiği talimattan, yüke has bir kusurdan yahut da taşımacının önlemesine olanak bulunmayan durumlardan ileri gelmiş ise, taşımacı sorumlu tutulamaz”. Taşıyıcının anılan madde uyarınca sorumluluktan kurtulabilmesi için hasarın önlenmesine imkan bulunmayan bir halden meydana geldiğini kanıtlaması gerekir. Zira, taşıyıcının sorumluluğu ispat külfeti ters çevrilmiş bir kusur sorumluluğudur. Her ne kadar taşıyıcının kusurunun bulunmadığı durumlarda gasp eyleminin varlığı taşıyıcıyı sorumluluktan kurtarır ise de, taşıyıcının gasp olayının gerçekleşmesinde herhangi bir kusurunun bulunmaması gerekir. Somut olayda, dosyada mübrez ekspertiz raporunda, gasp olayının bölgede her an beklenebilir bir vaka niteliğinde olduğunun belirtildiği, davalı taşıyıcı araç sürücüsünün bu doğrultuda benzer olayları anlatarak bölgenin alışagelen risklerini açıkladığı ve çift araç sürücüsü bulunması halinde konaklama zorunluluğunun olmayacağını beyan ettiği, tekstil kamyonlarının yüklerin hafif ve taşınabilir olması nedeniyle, soyulma risklerinin yoğunluğunu vurguladığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, mahkemece aracın gasp edildiği tır parkının güvenli bir park olmadığı ve yedek sürücü bulundurulmadığından davalı taşıyıcının zarardan tamamen sorumlu olacağı dikkate alınarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca, davacı tarafça 114.993.094.921 TL’nin ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalılardan tahsili talep edilmiştir. Mahkemece 22.998,62 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taşıyıcıdan tahsiline karar verilmişse de, uyuşmazlığın kaynaklandığı taşıma sözleşmesinin ticari iş niteliği gözetildiğinde yasal faiz uygulanamayacağı gözden kaçırılarak yazılı şekilde hüküm tesisi de doğru görülmeyip bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı .... A.Ş. vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve(3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.178,24 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı .... A.Ş"den alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 05/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.