Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2445 Esas 2019/11913 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/1-a-b-c-d, 51/1, 3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın işçilerin kusurlu olduğu, kendisinin işçi temin ettiği, danışmanlık yaptığı, kusurunun olmadığı, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4 - 1163 Esas - 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi hükmüne göre ertelenmesine karar verilmiş olmakla birlikte, “verilen hapis cezasının miktarının fazla olması” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50. maddesi hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
2-Suç tarihi itibari ile sabıkası bulunmayan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına rızası bulunan sanık hakkında “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğinden yasal şartları oluşmadığı” şeklindeki dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi
4-Sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkum edilen ve cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 51/8. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.