• KADASTRO TESBITINE ITIRAZ
• HAZINENIN ZILYETLIK YOLU ILE TAŞINMAZ IKTISABI

• KADASTRO KANUNU (3402) Madde 9

Taraflar arasındaki "kadastro tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gökçeada Kadastro Mahkemesi"nce davanın reddine dair verilen 9.7.1998 gün ve 1997/678 E- 1998/746 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 16.Hukuk Dairesi"nin 25.2.2000 gün ve 2000/819-766 sayılı ilamiyle;

(...Kadastro sırasında 122 ada 17 parsel sayılı 78334.58 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz hali arazi olarak Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı Vakıflar İdaresi, yasal süresi içinde taşınmazın vakıf malı olduğunu ileri sürerek, dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine ve çekişmeli parselin davalı Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu taşınmazın vakfiye kapsamında kaldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Vakıf taşınmazın idare adına tescil için vakfın zilyet olması zorunlu değildir. Hazine zilyetlik yolu ile taşınmaz iktisap edemez. Bu nedenle taşınmazın Hazine adına tesbit edilmesinin yasal dayanağı bulunmamaktadır. Açıklanan gerekçelerle tesbitin iptali ile taşınmazın davacı Vakıflar İdaresi adına tesciline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, kadastro tesbitine itiraz olup mahkemenin davacının davasının reddine dair verdiği karar yukarıda belirtilen nedenle bozulmuştur.

Mahkeme, vakfın gayrı sahih nitelikte ve sadece akara ilişkin olduğu gerekçesiyle önceki kararında direnmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

SONUÇ : Davacı Vakıflar İdaresinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.4.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.