• KADASTRO TESBITINE ITIRAZ
• ZILYETLIK YOLU ILE TAŞINMAZ IKTISABI

• KADASTRO KANUNU (3402) Madde 9

Taraflar arasındaki "kadastro tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gökçeada Kadastro Mahkemesi"nce davanın reddine dair verilen 27.5.1999 gün ve 1997/356 E- 1999/376 K. sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 16.Hukuk Dairesi"nin 25.2.2000 gün ve 2000/804-777 sayılı ilamiyle;

(...Kadastro sırasında 327 ada 90 parsel sayılı 1521.11 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz zilyetlikle mülk edinilmesi mümkün bulunmadığından bahisle Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı Vakıflar İdaresi, yasal süresi içinde taşınmazın vakıf malı olduğunu ileri sürerek, davacı AÖ, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacıların davasının reddine ve çekişmeli parselin davalı Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Vakıflar İdaresi ve AÖ tarafından temyiz edilmiştir.

1-Dosya içeriğine, toplanan delillere, kararda yazılı gerektirici nedenlere ve zilyetlikle mülk edinme şartlarının gerçekleşmediği saptandığına göre davacı AÖ"ın yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının REDDİNE,

2-Davacı Vakıflar İdaresinin temyiz itirazlarına gelince; Dava konusu taşınmazın vakfiye kapsamında kaldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.Vakıf taşınmazın idare adına tescili için vakfın zilyet olması zorunlu değildir. Hazine zilyetlik yolu ile taşınmaz iktisap edemez.Bu nedenle taşınmazın Hazine adına tesbit edilmesinin yasal dayanağı bulunmamaktadır.Açıklanan gerekçelerle tesbitin iptali ile taşınmazın davacı Vakıflar İdaresi adına tesciline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDENLER : 1-Davacı AÖ : 2-Davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

1-İlk kararı temyiz istemi reddedilen davacı AÖ yönünden karar kesinleşmiş olup, direnme kararını temyizde hukuki yararı bulunmadığından AÖ"ın temyiz itirazının reddi gerekir.

2-Davacı Vakıflar İdaresinin temyizine gelince;

Dava, kadastro tesbitine itiraz olup mahkemece davacıların davalarının reddine dair verdiği karar yukarıda belirtilen nedenle davacı Vakıflar İdaresi yararına bozulmuştur.

Mahkeme, vakfın gayrı sahih nitelikte ve sadece akara ilişkin olduğu gerekçesiyle önceki kararında direnmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

SONUÇ : 1-Davacı AÖ"ın temyiz itirazının (1.) bentte yazılı nedenle REDDİNE, istek halinde temyiz harcının iadesine,

2-Davacı Vakıflar İdaresinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.4.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.