Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18102 Esas 2017/11406 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18102
Karar No: 2017/11406
Karar Tarihi: 21.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18102 Esas 2017/11406 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından incelenerek bozulmuştur. Bozma sebepleri şunlardır:
1) Sanığın cezasında orantılılık ilkesine aykırı olarak fazla ceza tayini yapılmıştır
2) Haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinden tartışılmamıştır
3) Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Sanığın temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi (kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın artırılması)
- 5237 sayılı TCK'nin 3. maddesi (ceza orantılılığı ilkesi)
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi (haksız tahrik hükümleri)
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (iptal edilen ibareler nedeniyle yeniden değerlendirme)
- 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi (hüküm bozma halleri)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (mahkeme kararlarının temyizi)
- 1412 sayılı CM

3. Ceza Dairesi 2016/18102 E. , 2017/11406 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılan hakkında Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nün 11.07.2014 tarihli adli raporunda, vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/3) oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli E.2002/4-238- K.2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinden tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.