Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet.
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ..."nın yetkilisi, sanık ..."ın ise şantiye şefi olduğu ... İnşaat firmasının üstlendiği kapalı yüzme havuzu inşaatında kalıp işçisi olarak çalışan ölenin havuz kenarındaki 4 metre yükseklikteki çukura düşerek hayatını kaybettiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’nın ... İnşaat firmasının sahibi olduğu, sanık ..."un şantiye şefi olduğu, kendisinin kusurunun olmadığı, ölenin asli kusurlu olduğuna ilişkin, sanık ... müdafinin ise sanığın ... İnşaat firmasında çalıştığı, olay günü inşaat şantiyesinde görevli olmadığı, çeşitli yerlerde şirketin faaliyetinin olduğu, fiilen her yerde olmasının imkansız olduğu, olay günü başka bir şehirde olduğu, kağıt üzerinde kalan bir görevinin bulunduğu, tanık ..."nin beyanıyla da sabit olduğu üzere sanığın işçilere her zaman gerekli uyarılarda bulunduğu, sanığın kusurunun olmadığı, cezanın fazla olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin (50/1-a) gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ile sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 ve 4 nolu bentlerinin 3. paragraflarındaki “TCK’nın 50/4. maddesi” ibarelerinden sonra gelmek üzere “yollamasıyla TCK’nın 50/1-a maddesi” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.