Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5261 Esas 2018/3836 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5261
Karar No: 2018/3836
Karar Tarihi: 19.03.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5261 Esas 2018/3836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanık suçlu bulunmuştur. Ancak temyiz mahkemesinde hüküm bozulmuştur çünkü mahkeme kararında yeterli gerekçeler kullanılmamıştır.
İlk olarak, mahkemenin açıklamasında sanığın eyleminin hangi delillere dayandığı ve suç unsurlarının neler olduğu yeterince açık değildir. Bu durum Anayasa, CMK 34, 223 ve 230. maddelerine aykırıdır.
İkinci olarak, sanığın adli sicil kaydının açıklanmasının geri bırakılması kararı hakkında da yeterli bir değerlendirme yapılmamıştır. Bu kararın suç tarihi itibariyle CMK 231/6. maddesine engel teşkil etmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılması gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- Anayasa'nın 141. maddesi
- CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleri
- CMK'nın 237/2. maddesi
- CMK'nın 231/6. maddesi

18. Ceza Dairesi 2016/5261 E. , 2018/3836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören ve CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve bozma öncesi yapılan yargılamada 17.01.2013 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olduğunu belirten müşteki ...’ye davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış ise de, temyiz dilekçesinin içeriği karşısında, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca müşteki ...’nin davaya katılmasına karar verilerek, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan karar verilerek, Anayasanın 141, CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2- Kabule göre de, sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının suç tarihi itibariyle CMK"nın 231/6. maddelerinin uygulanmasına engel teşkil etmemesi ve diğer ilamın ise silinme koşullarının oluştuğunun anlaşılması karşısında, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden,“yasal imkan bulunmadığından” biçimindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..., katılan ... vekili ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.