Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 61, 53/1-a, b, c, d, e, 53/2-3, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın alkollü olarak araç kullandığı ihbarı üzerine gelen trafik ekiplerince yapılan alkol kontrolünde 3.22 promil alkollü olduğunun tespiti nedeniyle yapılan yargılama sonucunda, sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği gerekçesi ile mahkumiyetine karar verilmesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın sübuta ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa ait adli sicil kaydındaki Kütahya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.11.2008 tarihli ve 2008/162 Esas, 2008/501 Karar sayılı, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nın 86/2, 86/3-a, 62, 52/1-2-4. maddeleri uyarınca hükmedilen 3.000 TL"den ibaret adli para cezasının, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, adli sicil ve arşiv kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5 nolu bendinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.