Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Mahkemece kısa kararın tazminat ve para cezasına hükmedilen 2.ve 3.bentlerinde "davalının ...takip konusu asıl alacağın (31.000TL"nin) %20"si olan 6.200 TL tazminata mahkum edilmesine...takip konusu asıl alacağın (31.000 TL"nin) %10"u olan 3.100 TL para cezasına mahkum edilmesine" karar verildiği halde, gerekçeli kararda "...takip konusu alacağın (16.000 TL nin) %20"si olan 3.200 TL tazminata mahkum edilmesine...takip konusu alacağın (16.000 TL nin) %10"u olan 1.600 TL para cezasına mahkum edilmesine" karar verildiği, böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmektedir. 10.4.1992 tarih ve 7/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı gereğince anılan çelişki bozma nedeni oluşturur. Bu durumda, bozmadan sonra mahkemece önceki çelişkili kararla bağlı olmaksızın çelişikliği gidermek kaydıyla ve oluşacak kanaate göre karar vermek üzere mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 31.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.